Początki i historia okularów przeciwsłonecznych

Kwarc dymny i szmaragdy jako ochrona przed blaskiem słońca

W Chinach, około XII w.p.n.e., używano płaskich arkuszy kwarcu dymnego jako prymitywnych okularów przeciwsłonecznych. Nie były one jednak przeźroczyste i dlatego uniemożliwiały wyraźne widzenie. Chińscy sędziowie używali tych okularów podczas rozpraw, aby ostateczny werdykt nie mógł zostać odczytany z ich oczu - zachowywali w ten sposób neutralność podczas całego procesu. 

W XIV wieku w starożytnym Rzymie pojawiła się pierwsza wzmianka o zastosowaniu szmaragdów jako ochrony przed oślepiającym światłem. Cesarz Neron był znany ze swojego zamiłowania do walk gladiatorów. Rzekomo obserwował ich przez wypolerowane szmaragdowe soczewki, które pomagały chronić jego oczy przed blaskiem słońca.

Pionierska ochrona oczu, bez powodzenia

W XVIII wieku, a konkretnie w 1752 roku, wynalazca James Ayscough eksperymentował z kolorowymi soczewkami w celu poprawy widzenia. Wierzył on, że niebieskie lub zielone okulary mogą pomóc skorygować różne problemy ze wzrokiem. Chociaż jego eksperymenty nie zakończyły się pełnym sukcesem, przyczyniły się one do dalszego rozwoju okularów przeciwsłonecznych. W XIX wieku okulary przeciwsłoneczne zaczęto stosować jako ochronę przed blaskiem słońca i nadwrażliwością na światło spowodowaną syfilisem, który był wówczas powszechną chorobą. Pacjentom przepisywano okulary z niebieskimi lub zielonymi soczewkami.

Pierwsze okulary przeciwsłoneczne i pierwsze pilotki

Prawdziwy boom popularności okularów przeciwsłonecznych nastąpił w XX wieku. W 1929 roku Sam Foster zaprezentował na plażach Atlantic City pierwsze masowo produkowane okulary przeciwsłoneczne pod marką Foster Grant. Był to początek komercyjnej produkcji okularów przeciwsłonecznych, które stały się dostępne dla ogółu społeczeństwa.

 W latach trzydziestych XX wieku armia amerykańska rozpoczęła współpracę z Bausch & Lomb w celu opracowania okularów dla pilotów, co doprowadziło do stworzenia w 1936 roku kultowych Ray-Ban Aviators, obecnie znanych jako pilotki. Okulary te zostały zaprojektowane w celu ochrony oczu pilotów przed intensywnym światłem słonecznym na dużych wysokościach.

Okulary przeciwsłoneczne jako modny dodatek

W latach 50. okulary przeciwsłoneczne stały się modnym dodatkiem. Wiele znanych gwiazd spopularyzowało różne style okularów przeciwsłonecznych, co doprowadziło do ich powszechnego stosowania jako symbolu stylu i elegancji. Należeli do nich na przykład Marilyn Monroe i James Dean. Inne ikony, które przyczyniły się do popularyzacji okularów przeciwsłonecznych w tym okresie, to Audrey Hepburn, która często nosiła duże okulary przeciwsłoneczne w filmach i w życiu osobistym, oraz John F. Kennedy, którego charyzmatyczny styl z klasycznymi okularami przeciwsłonecznymi Ray-Ban Wayfarer przyciągał uwagę opinii publicznej. Ci celebryci wywarli ogromny wpływ na ówczesną modę i sprawili, że okulary przeciwsłoneczne stały się niezbędnym dodatkiem.

Okulary przeciwsłoneczne obecnie

Obecnie okulary przeciwsłoneczne są dostępne w niezliczonych stylach, kolorach i materiałach. Marki takie jak Ray-Ban, Oakley, Polaroid i wiele innych nadal wprowadzają innowacje, wykorzystując zaawansowane technologie. Doskonałym przykładem są soczewki polaryzacyjne i ochrona przed promieniowaniem UV, zaprojektowane w celu zapewnienia maksymalnej ochrony oczu i komfortu noszenia. Ale o tym następnym razem…